| Hoe verblijd was ik toen mij gezegd werd:
Laat ons opgaan naar het huis des Heren.
(Ps.122,1)
De vreugde van deze Psalm doet denken
aan de vreugde waarmee wij naar de kerk gingen
toen dat nog kon.
Dat het kerkgebouw vanwege het corona-virus
gesloten is voor vieringen en andere activiteiten
lijkt op het verblijf van Gods volk in ballingschap.
Toen had het volk geen Tempel meer
als plaats om te bidden en God te loven
om offers te brengen en Psalmen te zingen.
Het bleek achteraf een tijd van zuivering,
van overdenken van wat er fout was gegaan
en van hoe het in de toekomst anders moest.
Toen de ballingen mochten terugkeren naar het land
waaruit zij waren weggevoerd
was het eerste wat zij deden
God loven en prijzen met instrumenten
en met het zingen van psalmen,
zoals weleer.
|
Het geween van de ouderen
om de herinnering aan het schone en het goede
uit het verleden
ging op in het gejuich van het volk
om de toekomst
waarin God dingen mogelijk maakt,
nóg schoner en beter dan weleer (Ezra 3,11-13).
Terugdenken aan de dagen
dat wij in vreugde opgingen naar het huis des Heren
om elkaar daar in vrede te ontmoeten
vervult ons hart met droefheid.
Laten we ons echter voegen bij diegenen
die weten dat er betere tijden komen
en met ingehouden vreugde
uitzien naar de dagen
die komen gaan,
wanneer wij zullen juichen
en staan, dààr op de drempel,
vol van vreugde
om wat wij hebben geleerd
van deze heilzame tijd van quarantaine.
(‘quaranti giorni’ ofwel ‘veertig dagen’).
|
|
Pastoor Henk Schoon
bij de intoïtus van de 4e zondag van de Veertigdagentijd,
Zondag Laetare – Verheugt u!
Gebed van de dag van zondag Laetare
God, die de mensen liefhebt
en aanvaardt als uw kind
wie berouwhebbend tot U komt;
verlicht de harten van hen die U dienen.
Geef dat zij, door het vuur van uw Geest ontgloeid,
vast staan in hun geloof
en met blijdschap uw geboden onderhouden.
Door onze Heer, Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen.
Amen.
(Oud-Katholiek kerkboek bladzijde 73)
|
|
