In de kerkgang van de historische Oud-Katholieke kerk aan de Hoge Gouwe 107 in Gouda zijn van donderdag 8 mei tot begin september elke donderdag van 13:00 – 15:00 elf werken van kunstenares en parochiaan Irina Verheul-Vasilescu (1934) te bezichtigen. Het is een uitgelezen expositie van slechts een kleine selectie uit haar veelzijdige oeuvre. De hoge kwaliteit van haar werk en de interessante creatieve invalshoeken die ze gebruikt, maken je nieuwsgierig naar de persoon achter haar werk.
“Ik ben even oud als Brigitte Bardot en Sophia Loren,” glimlacht de van oorsprong Roemeense. “Mijn tijd in Boekarest was, ondanks de toenmalige dictatuur in Roemenië, toch heel prettig. Al vroeg werd mijn talent ontdekt door een docent, die zag dat ik heimelijk karikaturen van medeleerlingen zat te schetsen. Hij raadde me aan om naar de kunstacademie te gaan. Maar daar was ik veel te sportief voor! Ik ging naar de sportacademie en kwam uiteindelijk in het toerisme terecht. Zo heb ik Jan ontmoet. Voor hem ben ik uiteindelijk in 1982 naar Nederland gekomen.”
Het interessante aan Irina’s werk is de veelzijdigheid ervan. Ze gebruikt veel verschillende technieken en is, ondanks haar gevorderde leeftijd, nog steeds op zoek naar vernieuwing in haar werk. “Toen ik in Nederland kwam wonen, ben ik eerst begonnen met schilderen bij verschillende clubs. Daar heb ik veel geleerd en al snel merkte ik dat schilderen met acryl mijn voorkeur heeft. Dat droogt lekker snel,” lacht ze. “De masterclasses bij Carina Mathot hebben met enorm geholpen om mijn eigen stijl verder te ontwikkelen. Al snel werd me duidelijk dat ik me thuis voel in abstracte, intuïtieve kunst. Daar ben ik mee gaan experimenteren. Kunstwerken bouw ik laag voor laag op. Soms haal ik ook weer lagen weg, om te zien hoe het zich dan ontwikkelt. De mooiste effecten komen soms onverwacht tevoorschijn. Ik gebruik daarbij niet alleen acryl, maar ook andere technieken.”
De veelzijdigheid en artistieke gedrevenheid die Irina zo kenmerkt, beperkt zich niet alleen tot haar schilderijen en ander hangend werk. “Ik zie overal beelden, zelfs in de wolken. Ik ben altijd bezig met scheppen, met mooie dingen maken. Boeken krijgen bij mij een tweede leven, soms maak ik poppen of zelfs aangeklede dozen.” De expositie tilt een tipje van de sluier van haar enorme creativiteit op. Zelf zegt ze: “Zonder kunst was mijn leven niet zo rijk als het nu is.”
